Edward Planckaert (C.T.- DJ.MATIC-KORTRIJK ) won zondag op overtuigende wijze de spurt in Izegem.
Hoe blik je terug op vorig seizoen?
Zeer tevreden, ik heb veel kunnen doen voor de tweedejaars en af en toe ook mijn eigen kans kunnen gaan. Als eerstejaars heb ik toch een goed seizoen gehad.
Hoe blik je terug op vorig seizoen in het algemeen?
Ik kan terugblikken op een mooi seizoen als eerste jaars beloften. Op het begin van het jaar was het een beetje zoeken naar de juiste vorm maar wanneer die er was is die eigenlijk heel het seizoen gebleven en heb ik een constant vrij seizoen gereden. Met een overwinning in Aartrijke, een tweede plek in de klassieker van de zustersteden in Breendonk en nog enkele podium plaatsen mag ik zeker niet ontevreden zijn.
In het sneeuwvrije Izegem vertrokken 105 renners voor een wedstrijd van 78km. Er stond een ijskoudel wind maar het bleef gelukkig droog.
Tijdens de eerste doortocht zagen we 3 renners die veel zin hadden om te koersen. De 3 leiders waren Edward Planckaert, Vincent de Sy en Igor Decraene. Ze vonden mekaar goed en de samenwerking verliep uitstekend. Na 3 ronden hadden ze een voorsprong van 40 seconden bij mekaar gefietst.
In ronde 4 kwam er weerwerk vanuit het peloton. Er vertrok een groepje van 4 uit het peloton, en daarna nog een groepje van 5. Maar door het werk van het avia-crabbé blok werden de 2 groepjes terug ingerekend door het peloton. De leiders hadden ondertussen al een voorsprong van 1'20" bij mekaar gefietst.
Op 4 ronden van het einde probeerde er nog een renner solo naar het 3 tal te rijden. Hij kwam tot op 30' van het trio maar geraakte niet meer korter. het peloton volgde toen al op 1'30". Het was duidelijk dat de winnaar vooraan zat. In de voorlaatste ronde werd de enkeling tussen het leiderstrio en het peloton gegrepen.
De voorsprong van de leiders slinkte als sneeuw voor de zon in de laatste ronde. Nog slechts 14 seconden telden de leiders in de laatste rechte lijn. De sprint werd al heel vroeg gestart. Daarin was Edward Planckaert duidelijk de snelste voor Igor Decraene en Vincent de Sy die de laatste 4 ronden met krampen zat. De spurt in het peloton werd nog gewonnen door Enzo Wouters voor Jordi Warlop
De foto's van de wedstrijd vind je hier: http://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157633083442638/
Sorry voor de mindere kwaliteit van de foto's maar de fotograaf had het ook koud
Ik ben op het einde van de eerste ronde aangegaan en heel eventjes alleen gereden en dan het gezelschap gekregen van 2 hardrijders( Vincent De Sy en Igor Decraene). In het begin liep de voorsprong uit tot op 1minuut 15 en het heeft de hele koers geschommeld tussen 1 minuut 15 en 35sec. In de voorlaatste ronde probeerde Igor nog ervanonder te muizen maar snel geremonteerd en dan met drie naar de spurt, welke ik won.
Verslag Edward
Foto's: http://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157633083442638/
<p>Veel aanvallen in het begin van de koers. Groepje van 15 weggereden op kleine 30 seconden en er alleen naartoe gereden. Daarna de kopgroep uitgedund tot 6 samen met Dante voorop, weggereden van de 6 en 3 medevluchters gekregen. Op iets meer als 1 ronde van het einde weggereden met Davy Gunst. Op 4 kilometer van de aankomst alleen weggereden en voorop gebleven.<br /> <br /> verslag Nathan<span class="userContent"><br /></span></p>
<p> </p>
Met 49 renners trotseerde de koude in Rotem-Dilsen voor een wedstrijd van 50,4 kilometer. In de eerste ronde van de 14 was het Kastelse Durver Yarne Driesen dat een eerste poging waagde om zich los te rijden van het peloton. Hij werd echter al snel opgeslorpt door het peloton opnieuw. In de 3e ronde ontstond er dan een nieuw leidersduo, Glenn Loenders en Jens Reynders. Maar na enkele ronde later nam Stef Claes de plaats in Jens Reynders vooraan. Tijdens de 9e ronde kregen de 2 leiders het gezelschap van Michiel Roebben, Robbe Ghys en Pieter Van De Water. De vijf werkten mooi samen en konden een voorsprong behouden op het ondertussen verbrokkelde peloton. In de spurt voor de overwinning werd het nog een mooie strijd tussen Robbe Ghys en Pieter Van De Water. Beide renners moesten tijdens het duel op zoek gaan naar de streep, welke zo goed als onzichtbaar was. Robbe won de spurt van Pieter. Yarne Driesen won de pelotonspurt.
Meer foto's: http://www.flickr.com/photos/cyclingsite/sets/72157633076516501/
Koude weersomstandigheden en een ijzige wind in Werken Kortemark. In totaal hadden we 10 ronden voor de boeg. Na 1 ronde was het peloton al verscheurd. Met 8 man renden we weg. Na 4 ronden waren we nog met 6 door de sterke wind. Op 4 ronden van het einde wisten Ward Jaspers, Pierre Goebeert en ik weg en konden goed samenwerken. We probeerde nog de Waal los te krijgen maar die bleef plakken. In de spurt reed ik dan naar winst. Ik wil ook mijn top ploegmaat Ward Jaspers bedanken voor de goede samenwerking.
Zoals U weet treed Niels Albert op 29 juni 2013 in het huwelijksbootje. Maar voorafgaande staat er meestal nog een vrijgezellenavond gepland . Niels werd verrast door zijn teamgenoten van BKCP met een leuk feestje . Ze vonden er niets beter op dan Niels mee te nemen naar het Schlagerfestival dat bijgewoond werd door zo'n 10.000 mensen in de Ethias Arena te Hasselt. Met als klap op de vuurpijl moest hij door Schlagerzanger Christoff nog de langste polonaise van de avond inzetten.Hij slaagde in zijn opzet.
Gisteren stond in Anvaing (provincie Henegouwen) een wedstrijd voor beloften (categorie 1.13) op het programma. Net geen 100 renners stonden aan de start van deze wedstrijd van 118,3 km, verdeeld over 13 ronden van 9,1 km met in elke ronde 2 beklimmingen, waarvan één op smalle wegen die ook in slechte staat verkeerden. Anvaing werd, in tegenstelling tot grote delen van het land, gespaard van sneeuw en de wedstrijd kon dus op normale wijze gereden worden. Het was wel koud met een strakke wind die de gevoelstemperatuur opnieuw tot -5 à -10° liet zakken. Deze koude en de slechte staat van het wegdek schakelden vele renners uit in de wedstrijd. Er ontstond in het begin van de wedstrijd een kopgroep van een 20-tal renners. Enkele ronden later kwam er nog een 2e grote groep aansluiten. Deze groep zal de wedstrijd kleuren. Het peloton viel in stukken uit elkaar en al deze renners werden later uit wedstrijd genomen. Ook in de kopgroep moesten renners omwille van de koude en lekke banden de wedstrijd staken. Een 15-tal renners ging gegroepeerd de laatste ronde in. Al de anderen waren toen reeds uit wedstrijd genomen. In de laatste ronde waren er nog verschillende demarrages. Onder andere Elias Van Breusseghem (Doltcini-Flanders) probeerde weg te geraken. Hij kwam uiteindelijk met lichte voorsprong binnen. David Desmecht (EFC-Omega Pharma-Quick Step) werd 2e, Florent Mottet (Color Code Biowanze) werd 3e, Thomas De Troch (Van Eyck Sport) 4e. De pelotonspurt voor de 5e plaats werd gewonnen door Seppe Verschuere (Ovyta-Eijssen-Acrog Cycling Team) voor Jelle Mannaerts (Rock Werchter Cycling Team). Uiteindelijk werden 31 renners geklasseerd
Vandaag trokken we naar Wervik voor mijn eerste gewone wedstrijd van het seizoen bij de beloften. De drie vorige koersen waren immers direct wel kleppers. In een "kermiskoers" als deze is het heel anders rijden en kun je gewoon je eigen ding doen, zonder met instructies van de ploegleiding rekening te kunnen houden. We stonden met zo'n 120 renners aan de start in winterse omstandigheden, waaronder en groep Denen en een groep Litouwers. Er stond een snijdende wind op een parcours dat hoofdzakelijk uit smalle wegen bestond. De aanloop naar de aankomst lag wel op een brede baan en was hellend voor een goeie kilometer. De verwarmende zalf op zowat mijn ganse lichaam deed goed zijn werk.
Voor Lotto-Belisol waren ook Xandro Meurisse en Benjamin Perry afgezakt naar de Westhoek. Ik had mij door mensen die het wel kunnen weten laten vertellen dat een dergelijke wedstrijd ofwel heel in het begin al in een definitieve plooi ligt, ofwel helemaal op het einde. Met deze informatie in mijn achterhoofd baande ik mij van in ronde één een weg naar voor om me in zowat 20e positie in het peloton te nestelen. Je zit uit de wind en hebt toch een goed zicht op wat er vooraan allemaal gebeurt. Van in ronde twee ontbindt Jonas Rickaert zijn duivels. Zo ken ik hem al altijd. Eerst gaat Jonas aan de haal met twee, iets later krijgt hij het gezelschap van nog twee anderen, waaronder ploegmaat Xandro Meurisse. Het parcours en de weersomstandigheden maken het echter niet gemakkelijk om met zo'n kleine groep het verschil te kunnen maken. Het viertal gaat vier ronden vol door, maar ook het peloton laat niet begaan en hun voorsprong bedraagt maximaal 20 seconden. Na een uur wedstrijd worden de eerste leiders ingelopen. Door diverse tempoversnellingen in het peloton stond de achterdeur ondertussen open. Afvallers waren er dan ook met pakken. Na anderhalf uur wedstrijd ontstaat er een nieuwe breuk in het peloton. Ik zie voor me een tiental renners in schuifjes vertrekken, maar blijf nog zitten. Het peloton was ondertussen ook al in drie, vier grotere groepen uiteen gevallen. Ikzelf zat in de tweede groep na de elf koplopers. Ons groepje draaide dan wel rond, maar we maakten geen meter goed op de groep voor ons. Ik zag tijdig het gevaar in, voelde me goed en besloot alleen mijn kans te wagen. Jonas kon zijn wagonnetje aanhaken.