Zondag won Pascal Eenkhoorn de 1.1interclub in het Franse Berneaudeau. Eerder won Pascal ook al de Kattekoers in Ieper.
Het was een lange wedstrijd, 135 kilometer is best veel voor een juniorenrace. Na een goede start bleef ik op advies van de ploegleiding na de eerste 25 kilometer voorin. Al na de eerste hellinkjes voelde ik dat ik een erg "goede dag had maar de koers was natuurlijk nog lang. Ik probeerde wel al een paar keer om aan te vallen en zo het gat op de ontstane kopgroep te dichten. In het begin raakt ik maar niet weg, tot ik op 50 kilometer van het einde toch het gat met de koplopers in m’n eentje kon dichten. Dit liedje duurde echter niet lang want even later kwam alles weer samen. In de laatste ronden bleef ik aanvallen, ik voelde dat ik nog steeds veel kracht over had. Maar ik had pech: op het moment dat ik me even liet terugzakken tot in de buik van het peloton, reed een vrij grote groep weg. De kopgroep brak in twee stukken en één van mijn ploegmaats zat helemaal vooraan. Ik mocht dus wel proberen om naar de achtervolgende groep toe te rijden. Ik probeerde dit en helemaal alleen raakte ik erbij. Samen draaiden we stevig rond en op twee kilometer van de streep dichtten we het gat op de koplopers. Ik begreep dat dit een uitstekend moment was om ervan door te gaan en plaatste mijn versnelling. Ik zag dat niemand meekon en reed solo naar de meet. Makkelijk was dat niet want de laatste 8 kilometer had ik last van krampen. Dit maakte het allemaal nog zwaarder en de overwinning des te mooier. Ik wil ook nog benadrukken dat ik kon rekenen op een heel sterk team, we wonnen dan ook het ploegenklassement.": vertelt Pascal Eenkhoorn.
Foto Alexia Tintinger
