Afgelopen zondag is er een nieuwe edit ‘A crossover’ uitgekomen. In het filmpje is Erno McCrae te zien. De student revalidatiewetenschappen en kinesitherapie is Belgisch kampioen mountainbike bij beloften en vertelt meer over de edit. Ook zal Erno ons wat meer laten weten over zijn sportieve carrière.
1) Afgelopen zondag is er een nieuwe edit ‘ A Crossover’ uitgekomen. Wat is dit precies?
Wat gebeurt er als een mountainbiker op een cyclocrossfiets rondrijdt? ‘A Crossover’. Het is een origineel actiefilmpje die we in elkaar geknutseld hebben en waarin ik op een cyclocrossfiets rond knal. Hiervoor moesten de limieten van het materiaal en mijn technische vaardigheid behoorlijk aangesproken worden, wat spectaculaire beelden opleverde. De valpartijen lagen wel aan mij zelf, want geen één keer heeft mijn materiaal het begeven. Zelfs heeft het geen lekke band opgeleverd, maar ik rij dan ook tubeless wat betekent dat de buitenband eerst stuk moet voordat het lucht gaat verliezen.
2) Hoe bent u erop gekomen om deze edit te maken? Hoe lang mountainbiket en crosst u? Hoe traint u ervoor?
Mijn grenzen afzoeken doe ik graag, maar dan natuurlijk wel binnen het mogelijke. Hieruit is ook mijn idee gekomen om dit filmpje te maken, aangezien veel hindernissen wel bleken te lukken wat, ik nog veel mensen niet met een crossfiets heb zien doen.
Het mountainbiken doe ik al van bij de nieuwelingen en ondertussen heb ik al 8 seizoenen afgelegd. Dit heb ik altijd gecombineerd met studeren, wat me redelijk goed gelukt is. Ik zit momenteel op koers en hoop dit jaar nog mijn Master af te sluiten in de Revalidatie wetenschappen en kinesitherapie aan de universiteit KU Leuven. Toch loopt het niet altijd van een leien dakje, want de tijd om te trainen is beperkt en de rust die nodig is om de trainingen te vergulden ontbreekt vaak. Mijn grootste progressie is dan ook zichtbaar in de zomervakantie, wanneer ik pas op volle toeren begin te draaien.
Cyclocrossen is nieuw voor mij. In het begin van vorig jaar is de Scott Gravel fiets uit gekomen en hiermee heb ik mijn koersfiets vervangen. Nu kon ik zowel op de weg trainen als enkele cx wedstrijden meepikken. Dit lukte me behoorlijk goed, totdat pech me weerhield om op mijn eerste B-cross het podium bij de elites te halen. Dat zou nog eens cool zijn geweest, maar helaas, daar zal ik me bij neer moeten leggen. Daarna heb ik nog één b cross en twee a crossen gereden om van het crossen toch eens te proeven. Niet evident met 1 fiets, maar wel een extra uitdaging.
3) Op welke prestaties kijkt u tevreden terug? Heeft u ook al dieptepunten meegemaakt?
Gelukkig heb ik nooit heel lage dieptepunten meegemaakt, omdat ik altijd kon terugvallen op mijn studies als het sportief iets minder ging. Van nature heb ik een positieve instelling en weet ik al op voorhand of ik een grote kans maak om een wedstrijd te winnen. Als het dan ook lukt, dan werkt dat extra motiverend. Nog als nieuweling ontglipte de Vlaams kampioenen trui mij in de slotmanche, toen ik het klassement normaal gezien niet meer kon verliezen. Door een lekke band ontstond een onschuldige niet reglementaire wiel wissel tussen een mede ploeggenoot en mijzelf. Onbewust van deze fout reed ik ondanks mijn materiaalpech ver op de anderen vooruit als eerste over de meet. Hiervoor werd ik helaas gediskwalificeerd. Aangezien het laatste resultaat dubbel telde verloor ik de trui nog in extremis. Deze grote ontgoocheling werd gelukkig weer wat goedgemaakt door een week later het Benelux kampioenschap te winnen in Zoetermeer. Toch geeft het nog, na al deze tijd, een bittere nasmaak.
Ik denk nog altijd met goede gevoelens terug op de 3e plaats die ik behaalde als 1e jaar’s junior in de Belgian Cup in Antwerpen. Onderweg ben ik wel een 100 keer gestorven in het wiel van een goede vriend Mathias Cloostermans. In de slot fase wist ik nog iets uit de mouw te schudden, waardoor ik hem achter me kon laten. Geen winst, maar het voelde aan als een overwinning.
Een hele mooie overwinning was de Flanderscup bij de elites als 2de jaar belofte. Twee ploegmaten, Wout Allemans en Jochen De Vocht, ook beloftes, vervolledigden me op het podium, wat echt zalig was. Toen reden de beloftes van het Goeman Scott Cycling team alle elites gewoon op een hoopje en had ik mijn eerste overwinning bij de elites binnen.
Maar de allermooiste overwinning was het Belgisch kampioenschap van vorig jaar in Erezée. Daar streed ik in de eerste rondes met Pierre de Froidmont, maar moest hem laten rijden. Zijn tempo lag te hoog om dat voor 1u40 vol te houden. Ik bleef alles geven, at en dronk op de juiste momenten, reed vol gas bergop en probeerde bergaf zo veel mogelijk te herstellen. Het was 100% concentratie. Als het niet een overwinning kon worden dan maar een goede 2de plaats. De omkanteling kwam pas laat in de wedstijd toen ik Pierre in de laatste lange klim zag rijden en ik met 500m te gaan een volledig kapot gestreden Pierre voorbij reed. Mijn haar gaat er nog altijd van rechtstaan. De overwinning die ik zo hard wensde was binnen.
4) Hoe ziet u de toekomst van deze variant tussen mountainbiken en crossen?
Zelf ben ik er niet van overtuigd dat dit bij het brede publiek gaat aanslaan. Leuk voor een edit, maar technisch tamelijk moeilijk om uit te voeren. Mochten de cyclocross wedstrijden zo technisch worden dan zouden er niet veel renners de meet meer kunnen halen. Gelukkig bestaat hiervoor de mountainbike en kan er met veel minder risico deze stunts worden uitgevoerd.
5) Wat zijn je carrièreambities binnen het mountainbiken en cyclocrossen?
Dit is het eerste jaar dat ik wat crossen heb gereden en het beviel me wel. Misschien komt er wel een gevolg aan met iets meer crossen, maar dan zal een extra fiets wel nodig zijn. Beide disciplines zijn goed te combineren, maar voorlopig staat alles nog in het teken van het mountainbike. Aangezien ik nu afstudeer kan ik straks iets meer tijd nemen voor het fietsen. Ik ben er van overtuigd dat ik in de volgende jaren nog veel progressie kan maken.
Het ultieme doel is om als mountainbiker naar de olympische spelen te mogen gaan. Het eerste seizoen als elite is aangebroken en zelf sta ik te popelen om er het beste van te maken. Voor iedere topsporter is het ideaal om van je hobby een beroep te maken, maar dit is niet zo evident. In België bestaat geen enkel mountainbike team waar renners onder looncontract staan. Dit maakt het een moeilijke taak om je te kunnen profileren in de sport van jouw passie. Hopelijk kunnen we met zulke filmpjes het mountainbike meer in de belangstelling zetten en de aandacht van de media trekken zoals in onze buurlanden.
6) Wat is het verschil tussen het rijden op een mountainbike en een crossfiets?
Cyclocrossen is wel leuk om te doen, maar het materiaal lijkt prehistorisch vergeleken met het mountainbiken. Een cyclocrossfiets is eigenlijk gewoon een koersfiets met dikkere banden, die niet met de hedendaagse technologie is mee geëvolueerd. Met een cyclocross fiets wordt in het algemeen minder grote snelheden behaald dan met de mountainbike. Dit heeft veel te maken met de banden, veringen en stuur. Wat de crossfiets wel goed kan is door diepe modder klieven. Gelukkig maar, want daar draait het in de cyclocross om. Wat de grote obstakels zijn voor de crossfiets zijn de kleine obstakels voor de mountainbike. Met een cyclocrossfiets zit je sneller op uw limiet en is het dus gemakkelijker om jezelf te pushen. Zonder veringen en met weinig demping van de banden moet je wel altijd een zekere voorzichtigheid inbouwen om het materiaal te sparen laat staan je eigen rug. Dit is met de mountainbike minder het geval en kan je genadeloos de afdalingen en trails met hoge snelheden afwerken. Dit vind ik gewoonweg de max in het mountainbiken!!