Diederick Schelfhout is de nr.1 op de uci ranking piste

Door Kurt Vermeerbergen op 16 May 2014 - 21:41
Printvriendelijke versieVerstuur per e-mail

Diederick Schelfhout is een Belg om fier op te zijn. Na een zwaar verkeersongeval gaf hij zich niet gewonnen en knokte zich naar de hoogste regionen op de piste.

1. Je bent al zeer lang actief in het wielrennen en op de piste.  Wat waren zo je belangrijkste overwinningen? Ik was 15 toen ik mijn eerste wedstrijd heb gereden en had de microbe al vroeg te pakken. Voor mij waren het de wedstrijden  in Roosdaal  en de ronde der lage landen.

2. Op 28 januari 2008 sloeg het noodlot toe, iets na je 22ste verjaardag. Wat is er dan gebeurd? Hoelang heb je moeten revalideren? Rijdend op de moto botste ik met een auto. Mijn moto ontplofte terwijl ik er nog opzat. Ik schoof genadeloos over de harde beton en kwam samen met de moto tegen een geparkeerde auto terecht. Ook deze ontplofte. Ik  lag toen 10 weken in coma en 6 weken in het brandwondencentrum. Mijn  lichaam was in 3de en 4de graad verbrand De revalidatie startte met 6 weken residentiële en later 1,5 jaar ambulante revalidatie in het UZ van Gent. In die tijd onderging ik 62 operaties waarbij ik soms tot 15kg gewicht moest bijkomen voor de nodige huidtransplantaties. Het is een wonder dat ik nog over al mijn ledematen beschik want mijn linkse been hing enkel met wat vel aan de rest van mijn lichaam. Gelukkig konden ze dit redden. 2 jaar na mijn ongeval had ik nog steeds een lamme arm. De dokters hadden de hoop opgegeven over verder herstel maar ik kon daar me niet bij neerleggen. Ik begon te trainen met de handbike om mijn arm te stimuleren en met succes. Dit proefde naar meer, naar een echte fietsen, toen stapte ik met een zeker fatalisme op een damesfiets. Ik moest het gewoon proberen, had ik gevallen moesten ze maar een ambulance bellen. Honderd meter ver was mijn eerste tochtje, zonder vallen. Een maand later zat ik op de koersfiets en deed 15km en na een half jaar dreef ik de kilometers op.

3. Was de stap zetten naar het para-cycling een moeilijke stap voor je ? Hoe verliep deze? Het was pas toen ik een artikel las over Kris Bosmans, een andere Belg die Wereldkampioen para-cycling werd, dat ik opnieuw geïnspireerd geraakte om aan wedstrijden deel te nemen. Ik wou hier volop voor gaan en dit met internationale ambities. 'The sky is the limit' voor me. Maar dan moest ik nog eerst wat kilootjes kwijtspelen. Mijn gewicht was toen namelijk 113kg en dat is niet ideaal om sportieve prestaties te leveren, maar op 4 maanden tijd vermagerde ik tot 74kg. Dit wou ik gewoon doen met als doel iedereen te tonen dat ik terug kon komen en me te bewijzen aan iedereen.

4. In 2012 ben je gestart met competitie? Onmiddellijk succesvol ? Niet echt, mijn eerste wereldbeker in Rome sloeg volledig tegen maar dit was ook goed voor me. Door dit voorval kon ik men nieuwe zelf leren kennen en zo leerde ik mijn trainer Jo Cooman kennen. Alsook met de hulp van Parantee kon ik grote stappen vooruit zetten.

5. Dit seizoen heb je onder andere deelgenomen op het WK op de piste. Hoe was het? Verwacht? Het liep heel goed. Ik had samen met mijn trainer er hard naar toe gewerkt. Ik kon voor mezelf zeker zeggen dat ik alles voor gedaan had. Mijn doelen waren top 5 te halen en dit is zeker gelukt met mijn 3de op de 1km en 4de in de achtervolging en 10de in de scrath. Dit WK was een hele leerrijke ervaring voor de toekomst en door dit Wk sta ik momenteel nr1 op de uci ranking piste.

6. Deze maand volgende dan eindelijk de eerste zege van het seizoen op de weg? Lang op moeten wachten? Hoe verliep de wedstrijd? Het was zeker niet lang wachten want het was mijn eerste wegkoers van het seizoen. Daarbij kon ik met volle fierheid mijn trui van mijn nieuwe ploeg Hoop Op Zegen tonen want deze steunen mij volledig in mijn doelen die ik wil bereiken. De wedstrijd liep heel goed toen een renner ontsnapte ging ik mee in de aanval en we hebben heel de wedstrijd samen gereden en kon het toen afwerkten in de sprint

7. Naar wat gaat je voorkeur uit: weg of piste? Waarom? Mijn voorkeur gaat eerder uit naar de piste. Maar dit wil absoluut niet zeggen dat ik niet graag de weg doe.

8. Welke belangrijke wedstrijden staan er nog op het programma dit seizoen voor je? Verwachtingen in deze wedstrijden? De wereldbeker in Spanje Segovia alsook het WK Greenville. Ik hoop goed te presteren en daar ook alles voor te doen.

9. Welke levensles zou je de andere renners/pistiers willen meegeven? it ain't about how hard ya hit. It's about how hard you can get it and keep moving forward. How much you can take and keep moving forward. That's how winning is done!Het komt uit mijn lievelingsfilm Rocky maar deze raad heeft mij toen ook geholpen.

Gerelateerde artikels

Diederick Schelfhout behaalde afgelopen nacht de eerste bronzen medaille voor ons land in 2014. De hoop op enkele mooie prestaties was groot voor de enige Belgische vertegenwoordiger op de UCI Track World Championships in het Mexicaanse Aguascalientes, maar de jonge renner uit Erembodegem deed het...
Diederick Schelfhout (klasse C3) won vannacht brons in de 3 kilometer achtervolging op de UCI Para-Cycling Track World Championships die tot 5 maart plaatsvinden in Los Angeles.   Na de mechanische problemen bij de start van de kilometer tijdrit slaagde Diederick Schelfhout (Parantee-...
Op de UCI Paracycling Track World Championships, het WK pistewielrennen voor Paralympiërs in het Nederlandse Apeldoorn, behaalde Paranteeatleet Diederick Schelfhout (Erembodegem) een zilveren medaille op ‘de kilometer’ in klasse C3. Diederick legde de kilometer tijdrit af in een...
Weldra zal opnieuw gestemd worden voor de Paralympiër van het jaar, de trofee die jaarlijks tijdens het Sportgala door de sportpers wordt uitgereikt aan een Paralympische atleet. In 2014 lieten opnieuw een pak atleten mooie resultaten en records optekenen. Op vraag van Sportspress stelde het...