Lotte Kopecky heeft er haar eerste twee wegwedstrijden van het seizoen opzitten nadat een elleboogblessure haar voorjaar in het water deed vallen. In Gooik-Geraardsbergen-Gooik reed Lotte als 55ste over de streep, afgelopen zondag in Dwars door de Westhoek finishte ze als zevende.
Lotte Kopecky: “In Gooik-Geraardsbergen-Gooik ontbrak het me aan een goed gevoel tijdens de wedstrijd. Toen er werd aangevallen op de Muur van Geraardsbergen moest ik passen en was de koers over voor mij. Na afloop van de wedstrijd was ik in eerste instantie teleurgesteld. Vooraf had ik gedacht dat ik dankzij de trainingen al goed zou kunnen volgen, maar dat was dus niet het geval. Al hield ik er in mijn achterhoofd ook wel rekening mee dat het zou kunnen tegenvallen, wat dus is gebeurd. Een week later in Dwars door de Westhoek voelde ik me echter al stukken beter. Blijkbaar moest ik me wat aanpassen aan het wedstrijdritme.”
“In Dwars door de Westhoek, moesten we drie keer over de Rodeberg. Die beklimming is op zich niet heel lastig, maar er wordt na de top telkens een hoog tempo gereden waardoor er al gauw een gaatje kan vallen. Na de laatste beklimming van de Rodeberg geraakte ik samen met Demi de Jong en Julie Van De Velde in een kopgroep van een dertigtal rensters. Demi loodste me aan het eind naar voor om te sprinten. Het was veel wringen omdat iedereen op de strook naast de kasseien wilde rijden. Ik kwam iets te vroeg in de wind te zitten; er stond tegenwind. Ik ging vol aan, maar viel stil. Achteraf was ik tevreden met mijn wedstrijd, want ik had in tegenstelling tot het weekend voordien een goed gevoel onderweg.”
Lotte koos ervoor om naar Colorado op hoogtestage te trekken om zich voor te bereiden op haar terugkeer in competitie. Eén van de komende wedstrijden is uiteraard het BK op de weg in Binche, op zondag 24 juni. Lotte werd de afgelopen vier jaar telkens tweede op het BK.
Lotte Kopecky: “Het is een verstandige keuze gebleken om rust in te lassen dit voorjaar nadat ik een elleboogblessure had opgelopen. Ik had die rust nodig, zowel fysiek als mentaal. Er stond sowieso een pauze gepland, maar door de blessure is die periode vroeger ingegaan. De rust heeft me deugd gedaan. Het was jammer dat ik een streep moest trekken door mijn voorjaar, maar ik ben zeker dat deze rustperiode positieve effecten zal hebben in de nabije en verre toekomst. Ik heb uiteraard de prestaties van de ploeg gevolgd en ben blij dat ze zich in de kijker hebben gereden.In de tweede helft van april ben ik naar de VS getrokken. Eerst voor een week vakantie waarbij ik onder meer Las Vegas en de Grand Canyon bezocht, daarna ging het richting Colorado voor een hoogtestage van drie weken. Dit was de eerste keer ooit dat ik op hoogtestage ben gegaan. Ik had alvast weinig tot geen last van het verblijven op hoogte. Het is nu even wachten om te zien welk effect deze stage heeft op mijn lichaam en prestaties. Ik heb echt zin om te koersen, maar ik overhaast niks. Ik leef vrij ontspannen toe naar het BK. In het begin van het seizoen had ik dit uiteraard met rood aangestipt, maar ik leg mezelf geen druk op; dat helpt toch niet. Het parcours zou me alvast moeten liggen. Met onder meer Valerie Demey, Annelies Dom en Kelly Van den Steen hebben we echter meerdere ijzers in het vuur.”
