Vince Van Doorslaer stond jarenlang bekend als één van de smaakmakers in de Belgische BMX-wereld. Met een Belgische titel, verschillende Vlaamse en provinciale kampioenschappen én een dubbele vice-Europese titel leek zijn pad helemaal uitgestippeld. Toch koos hij eind 2024 verrassend voor een nieuw avontuur: de overstap naar het veldrijden en de weg. Wij spraken met Vince over zijn parcours, valpartijen, en zijn ambities voor de toekomst.

Je was één van de Belgische toppers in de BMX. Hoe is het allemaal begonnen?
Ik ben eigenlijk redelijk laat gestart, op mijn tiende. In BMX mag je al vanaf je zes jaar wedstrijden rijden, dus ik miste in het begin wel wat techniek. Toch stond ik meteen in mijn eerste seizoen al op het podium. Mijn opa nam me vroeger af en toe mee met de mountainbike naar het lokale parcours, en dat vond ik geweldig. Uiteindelijk heb ik zelf een fiets en kledij gekocht en ben ik gestart bij BMX-club De Molensprinters in Massenhoven.

Welke prestaties springen er voor jou uit in al die jaren BMX?
Ik ben enorm trots dat ik Belgisch kampioen ben geworden. Daarnaast was ik ook twee keer vice-Europees kampioen, iets waar ik nog altijd met veel plezier op terugkijk. Verder heb ik meerdere keren de provinciale titel in Antwerpen en de Vlaamse titel behaald. Op Europese rondes reed ik bijna altijd de finale, vaak zelfs voor het podium. In mijn laatste seizoen stond ik zelfs een tijdje aan de leiding in dat klassement. Op een WK ben ik nooit verder geraakt dan een negende plek, maar toch kijk ik met voldoening terug.

Eind 2024 besloot je te stoppen met BMX en over te stappen naar cross en weg. Hoe kwam die beslissing er?
Ik heb een aantal zware valpartijen gehad, en naarmate het sneller en gevaarlijker werd, merkte ik dat er angst in sloop. In BMX moet je je verstand op nul kunnen zetten en er voluit voor gaan, en dat lukte niet meer. Tijdens de winter van 2023 ben ik eens op een crossfiets gesprongen, eigenlijk als conditietraining voor het nieuwe BMX-seizoen. Maar al snel merkte ik dat ik veldrijden en wegwielrennen veel leuker vond. Daardoor verdween mijn liefde voor BMX, en was de keuze snel gemaakt.

Hoe verliepen je eerste crossen vorig seizoen?
Ik heb vijf crossen gereden. Twee B-crossen in Gierle en Hoogstraten/Meer, en drie A-crossen: Lille, Sint-Niklaas en Oostmalle. Ik had maar een maand getraind voor cyclocross, maar slaagde er toch in om overal de finish te halen, behalve in Oostmalle door materiaalpech. Daar sprong mijn tube eraf in de voorlaatste ronde, net ter hoogte van de start.

En op de weg?
Daar ben ik eigenlijk positief door verrast. Ik kon enkel kleinere koersen rijden omdat ik nog niet in een voltallige juniorenploeg zat, maar dat was niet erg: ik moest vooral nog leren. Uiteindelijk haalde ik meerdere mooie top-20 en top-15 plaatsen. Voor een eerste seizoen was dat echt bemoedigend.

Dit seizoen heb je al enkele crossen gereden. Hoe kijk je daarop terug?
Het gevoel is goed, al waren de resultaten wisselvallig. In Kessel had ik pech bij de start en moest ik als laatste het veld in, maar ik kon toch nog 21ste worden. In Wiekevorst verliep de start wel perfect en reed ik de hele wedstrijd vooraan mee, wat resulteerde in een 9de plaats. Daarna ben ik even ziek geweest, maar toch kon ik net op tijd starten in mijn eerste UCI-koers in Duitsland. Zonder verwachtingen, want ik had een week niks kunnen doen, maar ik ben er twee dagen op plek 30 geëindigd.

Wanneer zal je voor jezelf spreken van een geslaagd crossseizoen?
Voor mij is dat vrij eenvoudig: dit is mijn eerste echte crossseizoen, dus draait alles rond bijleren en plezier maken. Ik geloof dat de resultaten vanzelf komen, maar je moet jezelf tijd geven om de conditie van de topjongens te benaderen. Als ik dit seizoen op een constante manier vooraan kan uitrijden, ben ik erg tevreden.

Volgend seizoen sluit je aan bij KZLWC-AE. Hoe kwam die stap er?
Na mijn eerste seizoen werd ik onverwacht gecontacteerd door hen, en dat verraste me positief. Na een goed gesprek was ik meteen overtuigd van hun professionele aanpak en de fijne sfeer in de ploeg. De keuze was dus snel gemaakt. Ik kijk er enorm naar uit om samen met mijn nieuwe ploeg mooie prestaties neer te zetten. Bovendien krijg ik daar de kans om grotere koersen te rijden en verder te groeien.